Bölvað kjafttæði

Hvers konar bjánaskapur og kjaftæði er í Árna Páli á þessi Vilhjálmur að njóta friðhelgi af því að hann er Samfylkingarmaður hvers konar kjaftæði er þetta eiginlega eða er 'Arni Páll svo mikill einfeldingur að hann haldi að almenningur kaupi þetta?

Vill að Vilhjálmur njóti friðhelgi

Athugasemdir

[Sandy, 2.4.2016 kl. 13:59]

Er þetta ekki í stíl við Landsdómsmálið þar sem þeir sem tilheyrðu Samfylkingunni sluppu en Geir einn látinn axla ábyrgð? Það á enginn að sleppa, fólkið í landinu á kröfu á að allir sem eru með peninga í geymslu erlendis borgi með okkur hinum til samfélagsins en leggist ekki svo lágt að skorast undan þeirri ábyrgð.

Ég er öryrki og ég get svarið það að allir mínir reikningar eru skoðaðir af skatti og Tryggingastofnun þ.e. samkeyrt á hverju ári, vegna þess að við erum úthrópaðir svindlarar jafnt af ráðherrum og mörgum öðrum í þjóðfélaginu svo að ég segi að það eigi að skoða stöðuna hjá þessu fólki ofan í kjölinn enga bankaleynd takk fyrir.

[Guðmundur Ásgeirsson, 2.4.2016 kl. 15:56]

Bankaleynd stendur ekki í vegi fyrir rannsóknarheimildum skattrannsóknarstjóra.

Það geta hinsvegar mörk íslenskrar lögsögu gert, en hún nær ekki til Karíbahafsins.

[Sindri Karl Sigurðsson, 2.4.2016 kl. 18:30]

Og svona til að ná niðurlaginu hjá Guðmundi, þá þýðir það að einskis er hægt að krefjast utan lögsögu.

Og já síðueigandi, það kaupa allir þetta, nema almenningur en hann fjallar hvorki um né býr til fréttir.

[Guðmundur Ásgeirsson, 2.4.2016 kl. 19:32]

Sindri. Nei, ég sagði ekki að "einskis" væri hægt að krefjast utan íslenskrar lögsögu, heldur að það gæti verið vandkvæðum bundið. Ísland hefur gert samninga um slík upplýsingaskipti við 40 svokölluð "lágskattaríki". Vandkvæðin geta hinsvegar falist í því að í sumum þeirra ríkja er löggjöfin miklu gloppóttari en hér á landi og þess vegna er ekki víst að þær upplýsingar sem reynt er að afla séu yfir höfuð til í viðkomandi ríkjum. Tökum sem dæmi ársreikninga. Á Íslandi er fyrirtækjum í atvinnurekstri skylt að skila ársreikningum til skattayfirvalda, og þeir eru svo notaðir til að fylgjast með því að skattskil viðkomandi fyrirtækja séu í samræmi við ársreikninga þeirra, en ef misbrestur verður á því eða upplýsingar í ársreikningum reynast rangar, geta legið við því ýmisskonar viðurlög. Ef fyrirtæki í eigu íslensks aðila er hinsvegar með lögheimili í landi þar sem er ekki skylt að skila ársreikningum, þá er eðli málsins samkvæmt ekki hægt að nálgast slíkan ársreikning þaðan því hann er einfaldlega ekki til þar. Sama staða getur verið uppi varðandi fleiri gögn en bara ársreikningar, þó þeir séu notaðir hér sem dæmi. Þetta vandamál getur svo verið enn verra þegar um er að ræða ríki sem hafa ekki gert slíka samninga um upplýsingaskipti við íslensk skattayfirvöld, en þá getur upplýsingaöflun verið ómöguleg. Það á þó ekki við í öllum tilvikum heldur bara sumum, og tilbrigðin í þessu geta verið jafn margvísleg og löndin eru mörg, því hvert land hefur sína löggjöf með sínum eigin sérkennum.

[Sindri Karl Sigurðsson, 2.4.2016 kl. 22:00]

Til að hafa það á hreinu þá er skýringin ,,utan lögsögu'' akkúrat það sem Guðmundur útskýrir ágætlega í pistli sínum. Engir samningar = engar upplýsingar, enda utan lögsögu.

[Sigurður M Grétarsson, 3.4.2016 kl. 10:35]

það er rétt að bega á það í ljósi umræðunnar hér að þarna er Árni Páll ekki að tala um friðhelgi gagnvart lögsókn hafi Vilhjálmur brotið lðg sem reyndar hefur ekkert komið fram um að sá staðan. Hann er einungis að tala um friðhelgi gagnvart umræðunni þegar menn hafa tekið pokann sinn. Ég er alveg sannfærður um það að efe Sigmundur Davíð hefði sagt af sér daginn eftir að málið kom upp eins og Vilhjálmur gerði þá væru fáir ef nokkrir að pönkast í honum núna og ef einhverjir væru að því þá myndu framsóknarmenn gagnrýna það harkalega. Ég er einnig sannfærpur um að ef Hanna Birna hefi sagt af sér daginn eftir að lekamálið kom upp þá hefði engin verið að pönkast á henni í meira en ár eða þangað til hún sagð af sér.